بسم الله
می نهد افلاکیان صورت بپایت یا علی
خاکیان گریه کنند بهر عزایت یا علی
دیده ی عرش خداوندی بریزد اشک نور
عالم و آدم شده نوحه سرایت یا علی
ناله های نخل محزون از مناجات تو بود
ناله نخلستان کند اکنون برایت یا علی
حلقه ی درب یتیمان بی تو گشته بی صدا
گوش آنها آشنا بود با صدایت یا علی
ای انیس و مونس شب بی توشب تنها شده
مدتی شب لذتی برد از صفایت یا علی
درد خود را آن همه گفتی برآن چاه عمیق
معدن غم ها شده از ناله ها یت یا علی
گردن گردنکشان را تو شکستی در نبرد
چون یدالله است ید خیبر گشایت یا علی
نامه ای بر مالک اشتر نوشتی ای امیر
گشته منشور ملل نطق رسایت یا علی
گرکواکب بادرختان می کنند حق راسجود
ما خلق نازد برآن حمد و ثنایت یا علی
ای خرد روز الست گو آنچه گفتند عاقلان
گفت همه یکجا بگفتند جان فدایت یا علی
من غلام حلقه بر گوشِ علی غفاریم
گشته ام بیمار و محتاج شفایت یا علی
اسکندر غفاری