بسم الله
زینبم در دل هزاران غصه ها دارم حسین
اشک ماتم زینت ِ بزم عزا دارم حسین
این همه گریه مرا جانا ندارد تازگی
از زمان مادرم چشم بکا دارم حسین
هر ورق از دفتر این سینه انبوه ِغم است
عالمی اندر کتابش ماجرا دارم حسین
آمدم از شهر شام تا با تو گویم درد دل
شکوه ها از دست آن قوم دغا دارم حسین
آمدم با پرچم خونین قیام کربلا
تا برایت مجلس ماتم بپا دارم حسین
آمدم تا که گذارم روی قبرت سینه را
تا بدانی من دراین سینه چه ها دارم حسین
ای برادر زندگی بی تو برایم مشکل است
آرزوی مرگ خود را از خدا دارم حسین
کنج ویرانه نهان کردم دُرِ دردانه را
در خرابه کیمیای پر بها دارم حسین
صورتش بوسیدم و آنگه نهادم د ر مزار
محنتی ا ندر دلم زان دلربا دارم حسین
آن چنان پیرم ز داغت گشتم اینک موسپید
قامتم خم احتیاجی بر عصا دارم حسین
هر چه هستم قابلم نا قابلم ((غفاریم))
آرزوی دیدن کرب و بلا دارم حسین
شعر:اسکندر غفاری