بسم الله
بی تو یا فاطمه با این همه غوغا چکنم
من سر گشته درین ورطه ی غمها چکنم
بیت الاحزان تو بعد از تو دگر جای منست
من درین وادی غم بی کس و تنها چکنم
فاطمه واژه ی خیر است گل ریحان است
سبب خلقت عالم شرف نسوان است
همسری که گره از کار علی بگشاید
حل هر مشکل ما در ید او آسان است
دیده چو بست از جهان همدم دوران من
مجمر آتش شده سینه ی سوزان من
شب چو شود خانه ی دشمن من روشن است
گشته خموش از جفا شمع شبستان من
نیست کسی تا کشد ناز حسین و حسن
یا که زند شانه بر زلف یتیمان من
تنگ غروب آفتاب جانب مغرب رود
می تپد آنگه ز غم قلب پریشان من
اسکندر غفاری